unoccupied		adjective
		[͵ʌnʹɒkjʊpaɪd]
1. ცარიელი, თავისუფალი; დაკავებული რომ არ არის (მობინადრის, კლიენტის და მისთ. მიერ ); an unoccupied house ცარიელი სახლი; სახლი, რომელშიც არავინ ბინადრობს; I sat down at the nearest unoccupied table უახლოეს თავისუფალ / ცარიელ მაგიდას მივუჯექი; 2. არაოკუპირებული, სხვა ქვეყნის ჯარების მიერ დაკავებული რომ არ არის; unoccupied territory არაოკუპირებული ტერიტორია; 3. თავისუფალი, მოცლილი (საქმისგან, სამუშაოსგან ); დაუსაქმებელი.

ონლაინ-ლექსიკონში მოთავსებულ მასალაზე ყველა უფლება დაცულია. ტექსტის უნებართვო გავრცელება ან კოპირება ნაწილობრივ ან მთლიანად, ნებისმიერი სახით და საშუალებით აკრძალულია.