coincide		verb
		[͵kəʊɪnʹsaɪd]
1. დამთხვევა (˂და˃ემთხვევა); events that coincide მოვლენები, რომლებიც დროში ემთხვევა ერთმანეთს; our tastes coincide ჩვენი გემოვნება ერთმანეთს ემთხვევა, ერთნაირი გემოვნება გვაქვს; 2. 1) შესაბამობა (შეესაბამება), შესატყვისობა; his story coincides with the facts მისი ნაამბობი ფაქტებს შეესაბამება; 2) ʘ უდრის, ტოლია, შეესაბამება (ითქმის წონის, რაოდენობის და ა.შ. შესახებ); his expenditure coincides with his income მისი შემოსავალი უდრის მის გასავალს; 100⁰ Centigrate coincides with 212⁰ Fahrenheit ცელსიუსის 100⁰ შეესაბამება / უდრის ფარენჰაიტის 212⁰-ს.

ონლაინ-ლექსიკონში მოთავსებულ მასალაზე ყველა უფლება დაცულია. ტექსტის უნებართვო გავრცელება ან კოპირება ნაწილობრივ ან მთლიანად, ნებისმიერი სახით და საშუალებით აკრძალულია.