element noun
[ʹelɪmənt]

1. 1) ელემენტი, მთელის შემადგენელი ნაწილი; cells are elements of living bodies უჯრედები ცოცხალი ორგანიზმების შემადგენელი ელემენტებია, ცოცხალი ორგანიზმები უჯრედებისაგან შედგება;

2) რისამე ერთ-ერთი ძირითადი / დამახასიათებელი ნიშან-თვისება; the basic element of one's character ადამიანის ხასიათის ძირითადი თვისება; the elements of feudalism ფეოდალიზმის ძირითადი დამახასიათებელი ნიშნები;

3) ელემენტი, ამა თუ იმ საზოგადოებრივი წრის წარმომადგენელი; the criminal element კრიმინალური ელემენტი;

4) სოციალური ფენა; საზოგადოებრივი ჯგუფი;

2. მცირე რაოდენობა; there is no element of truth in what he says მის ნათქვამში სიმართლის ნატამალიც არ არის;

3. 1) ტექ. სექცია (ქვაბისა და ა.შ.);

2) ელემენტი (მექანიზმისა);

4. ქიმ., ფიზ. ელემენტი; chemical element ქიმიური ელემენტი; voltaic element ვოლტას ელემენტი; photoemissive element ფოტოელემენტი; tracer element ფიზ. ნიშნული ატომი; იზოტოპური ინდიკატორი;

5. ფილოს. ელემენტი, სტიქია; the four elements სამყაროს შემადგენელი ოთხი ძირითადი ელემენტი / სტიქია (ჰაერი, ცეცხლი, მიწა, წყალი);

6. pl საფუძვლები (მეცნიერებისა და ა.შ.); the elements of economics ეკონომიკის საფუძვლები; the elements of grammar გრამატიკის საფუძვლები;

7. pl ბუნების მძლავრი მოვლენა, სტიქია; the city was attacked by the full fury of the elements ქალაქს სტიქიის მძვინვარება დაატყდა თავს;

8. 1) სამხ. ქვედანაყოფი;

2) ზღვ. სექცია;

9. pl ეკლ. ზიარების რიტუალში გამოყენებული პური და ღვინო;

10. pl მოძვ. ანბანი, ალფაბეტი;

◇ to be in one's element ʘ თავის სტიქიაშია; to be out of one's element ʘ თავის სტიქიაში ვერ არის.

All rights reserved. Unauthorized copying or distribution of any part of texts presented on this site is strictly prohibited.